Agnar

Hei Brage.

Innlegget ditt som eg refererte til vart skrive etter at Ragnar hadde oppretta denne nye tråden. Poenget er heller ikkje å diskutere vasskraftutbygging, men

DNT sine holdningar til slik utbygging og andre spørsmål som gjeld foreninga.

Berre fint om andre deltek i debatten, men det skjer vel like gjerne i denne tråden som i ein anna?

Ellers har jeg pekt på, det jeg mener er inkonsekvent i at DNT på den ene siden vil ha så mange som mulig (unge og gamle, inklusive utlendinger) ut i de norske fjell og samtidig stadig snakker om hvor sårbart og utsatt for slitasje fjellet er. Jeg sier (NB!) IKKE at jeg personlig har så mye i mot denne politikken, men som selvsakt også har et økonomisk motiv ved at den gir penger i kassen og "arbeidplasser i distriktene". Noen kaller dette "kommersialisering av naturen" .

Det har gått ei stund sidan Brage skreiv dette, men av forskjellige årsaker har eg ikkje svart på det før.

For det første, som eg har påpeikt tidlegare, eg trur ikkje det er rett at DNT går mot all vasskraftutbygging og gasskraft. Motstanden sentralt er konsentrert om store prosjekt som har stor betydning for friiluftslivet, og om forurensande gasskraftverk. At lokallag av DNT kan engasjere seg i saker lokalt er nok tilfelle, men langt frå i alle saker.

At fjellet er sårbart og utsatt for slitasje er sant, men det må vel gå an å sjå forskjel på veibygging og kraftutbygging, og den eventuelle slitasjen som skjer ved at folk går i naturen? Og DNT er som fleire har peikt på ikkje ein kommersiell organisasjon, og at virksomheita gjev så mange arbeidsplassar i distrikta er vel heller ikkje rett.

Har vanskeleg å sjå for meg ein organisasjon som ikkje skulle vere interessert i å få fleire medlemmer. Om ein slutta arbeidet med å verve fleire medlemmer, så ville det jo på sikt føre til ei forgubbing og stagnasjon.

Har senere fått vite at kabelen går opp til Radio Luster sin sender på toppen av Molden. Greit nok det, men måten kabelen er lagt på er hærverk av verste sort.

Ja, dette er trasig, men kanskje ikkje så overraskande at det kan skje i Luster kommune. Denne kommunen meiner vel helst at det ikkje er så viktig å verne om naturen. Jfr saka om helikoptertransport til Kaldekari.

No vil nok spora under tregrensa etter kvart gro til, men oppe på snaufjellet vil dette vere synleg i årevis.

For øvrig må Molden vere eit av dei flottaste utsiktspunkta i Sogn, og toppen er veldig lett tilgjengeleg. Stien opp var veldig fin, og her kan til og med barnefamilier nyte utsikta mot Hurrungane, Fanaråken og Jostedalsbreen.

Flott turrapport og flotte bilder, frå eit kjent og kjært område.

Først ei lita retting: heile partiet frå Likjehesten til Blægja vert kalla Heilefjellet, ikkje Hellefjellet. Høgste punkta er Heilevangstaurane. Det at Fjaler kommune ikkje lenger har grense over Blægja skuldast ei kommuneregulering(76?).

Området er mykje nytta heile året, og her er utfordringar for alle. På sørsida av

Kvamshesten er det fleire klatreruter, med høg vanskegrad. Og på nordsida, langs Heilefjellet finst det fleire områder for klatring.

Alternativ rute på Kvamshesten, eller berre Hesten som vi seier lokalt, er å gå opp egga frå aust. Her vert det òg gått om vinteren, med stegjern og isøks. Og for dei som likar tøffe utforkøyringar er nordsida av Hesten ei utfordring.

Som det er omtalt i artikkelen kan egga vestover mot Blægja vere skummel til tider om vinteren. Her legg det seg ein svær skavl, som kan ligge langt utover stupet mot nord. Med det været vi ofte har på desse kantar, med skifte mellom mildt og kaldt, blir det ofte svært hardt og isete på den smale kanten.

Eit flott område som kan anbefalast, og med plass til fleire.

Reiste til fjells i helga(fred.-mand.) på ei hytte eg har eit spesielt forholdt til. Var oppe i grålysinga søndag, i strålande vær, og gjekk ein tur rundt hytta. Såg eit par rypekull, kanskje dei som vekte meg ein time tidlegare då dei sat utanfor hyttevindauget. Har eit utsiktspunkt der eg brukar å sjå etter hjort i dalen under. Hørte berre kronhjorten brøle, men fekk ikkje auge på dyr.

På veien opp til hytta går stien over demninga på eit regulert vatn. I går var det berre nedtappa 1 meter, knapt synleg. I sommar derimot var det tappa 15 - 20 meter, det såg ut som eit bombekrater. Ikkje særleg vakkert. Anlegget vart bygt før ordet minstevassføring var oppfunne, og utan restriksjonar på kor mykje det kan tappast. Du synest slikt er greit å sjå på Brage??

Kva meinar du eigentleg at DNT skal, eller bør gjere? Gå ut og sei ifrå at no er det desverre nok folk i fjellet, og på hyttene. Heretter må det forbehaldast dei som alt har eit forhold til fjellet. Eller skal organisasjonen legge vekk sitt naturvernegasjement, og sei at det får andre ta seg av?

Hadde nok gløymt å logge meg på, er ansvarleg for siste innlegget

Ragnar skreiv:

"Og at dette var lite kjent undrar eg meg over. Er det ingen som les årbøker til dei ulike turistforeningane/turlaga, evt les årboka til DNT?"

Ja det er tydeleg mykje uvitenheit om dette temaet hos dei som brukar forumet, og min påstand er at uvitenheit skapar fordommar.

Av den beskjedne delen av tippemidlane som DNT får tildelt (5,9mill i 2004 iflg Ragnar), er det berre dei lokale foreiningane/turlaga som kan søkje. Til bygging av nye hytter er det snakk om 30 % av totalkostnaden, resten må finansierast med dugnad, eigne midlar, lån eller andre tilskot.

Når Morten kallar denne tildelinga ein skandale, er det å gå litt langt, for å seie det mildt. No kan vi ha mange meiningar om dagens kulturminister, men myndigheitene har tydeleg vis sett det positive i det arbeidet som blir gjort frå mange hald, for at flest mogeleg skal komme seg ut i norsk natur.

Når det gjeld barn og ungdom, har DNT gjort mykje siste åra for å rekrutere fleire.

Bl.a gratis medlemsskap opp til 15, og sterkt redusert kontingent mellom 15 og 25.

Det same gjeld for opphold på hyttene. No vil Morten sikker hevde at dette er utifrå ein kommersiell tankegang, slik at ein på sikt kan auke inntektene, men det kan hende at det ligg eit oppriktig ønske bak: at også nye generasjonar skal få ta del den positive opplevinga det er å drive med friluftsliv.

Flotte bilder frå eit flott område(og mykje gratisreklame), men det er eit slit å traske i 50 cm snø ja. Steinen i vegen er nok frå det fryktelege regnværet vi hadde her vest på mandag.

Har ikkje vore der, men det vanlege er vel å gå Tverrådalskyrkja frå Sota? Du får vel ein lenger brepassering enn det de hadde, og meir sprekkområde.

Det som skjer er at når du går opp har du lyset frå byen i ryggen, og det lyser opp stien. På veg ned får du lyset midt i mot, og det blendar deg meir enn det lyser opp. Moralen må bli: bruk hovudlykt slik som Tora.

Ellers var det jo eit flott bilde, av ein flott by.

Tarandus var nok ingen suksess, så den er alt lagt ned. Eit avgrensa utval varer er til sals frå dei største lokalforeningane. Så Julia: du må komme opp med eit betre poeng for å kalle DNT kommersiell.

Det er tydeleg at enkelte på forumet har eit anstrengt forhold til DNT, og hissar seg veldig opp berre Turistforeningen blir nemnd. Det er vel ingen diskvalifikasjon at enkelte av oss er medlem i, og til og med jobbar ein del dugnad for DNT? Eg berre lurer.

Er heilt einig i at overflødig bruk av maling/tilgrising av stiane ikkje er noke vakkert, men så lat oss heller bruke den sjansen vi har til å påvirke dei som driv dette arbeidet, framfor å vere så nedlatande som enkelte er. Det har vore diskutert netikette og tonen på forumet i andre trådar siste dagane, la oss håpe at det har virkning på litt sikt.

Mitt poeng var at politikken til DNT i dag er at det for det meste skal brukast varding, med ein rød T av og til, for å vise at her er det DNT som har merka. T-ane skal ikkje vere store, maks 11 cm høge, og ein gang må dei nødvendigvis vere nymalte.

Har for øvrig sendt bildet over til DNT, så får vi sjå om dei vil ta på seg ansvaret.

Tom: det er eg som er bestefar, ikkje Morten.

Du, aordøl.

Kessleis e da me dinna klatreveggjin oppe i Øvre. Gaor da an fø ein sunnfjording å laona den i helgadn. Slek i myljo burgarane, men itte kirkjetii?

Du meinte vel ikkje at du ville ha vogna med på joggetur? Trur ikkje det er så bra for ein nyfødt menneskehjerne. Det som er litt lurt å passe på er hjula på vogna. Gjerne litt store hjul, om du skal trille rundt utanfor asfalten. Trur ikkje desse nymotens med tre hjul er noke å satse på.

Med dagens gode beremeiser, treng du ikkje vente så lenge med å ta turar i terrenget. Når ungen er 7 - 8 mnd går det bra med kortare turar, som kan aukast etter kvart.

Og neste vinter kan du starte med pulk. Med kort vei til Kvamsskogen har du jo eit glimrande utgangspunkt. Så eit barn eller tre er ingen hindring for å drive friluftsliv, 2000 m toppar derimot.......

At personar som seier dei er glad i naturen, og glad i å gå i fjellet, ikkje er opptekne av kva som skjer med den same naturen er for meg uforståeleg.

Torgeir stiller seg jo lageleg til for hogg, når han ettere ein kort flytur langs vestlandskysten kjem med floskelen: vi har då så mykje uberørt natur i dette landet. Carl viste i sitt innlegg til oversikten som viser utviklinga av det som blir karakterisert som kvalifisert villmark. Sjølvsagt kan det vere fleire måtar å definere kva som er villmark og urørt natur, men oversikten viser tydeleg korleis utviklinga har vore siste 100 åra. Og hadde vi ikkje fått ei slagkraftig miljøbevegelse etter dei store vasskraftutbyggingane på 50 og 60 talet, så ville tillstanden vore dyster i dag.

Pga den sterke motstanden som vaks fram, er det i dag langt strengare reglar ved utbygging av vassdrag, og ved veibygging. Vi har fått eit brukbart landskapsvern, men det utgjer allikevel berre 10,5 % av landarealet, og det aller meste er høgfjell og brear. Og som det har vore påpeikt: ein nasjonalpark er ikkje garanti mot utbygging. Det har vi i Sogn og Fjordane sett ved utbygginga i Kjøsnesfjorden som vart vedteken i fjor høst, og saka om helikopterflyging til Kaldakari, ein topp i Jostedalen Nasjonalpark.

Vi har mykje natur i dette landet, ingen tvil om det. Det er framleis ikkje vanskeleg å finne stille områder der vi stort sett kan gå for oss sjølve, men det er all grunn til sei at nok er nok. Det som er igjenn må takast vare på, for å bevare mangfaldet i dyre og plantelivet. Og for at dei som kjem etter oss òg kan bruke naturen til rekreasjon.