Skal bare...

Trangia sin største kaffekjele er 1,4l og veg 201g. Den er stor nok til å fylle den største termosen min, så eg ser faktis ingen grunn til å ha større. Større aluminiumskaffekjelar finnst i bøtter og spann på loppemarked, brukbutikkar ol, Men dei fleste av desse er ikkje laga for friluftsbruk, så godset er tjukkare, og vekta er derfor høgare. Problemet med store, tynne aluminiumskjelar er jo at dei vert frykteleg bulkete etter nokre turar.

Trangia hadde vel akkurat same begrunnelse som MSR hadde, då desse gjengene vart valgt. Säkerhetskorken skulle passe i Sigg-flasker. Eg er i alle fall glad eg kan bruke Trangia-korken, med den eminente helletuten, på aluminiumsflaskene.

Utan kontroll på kvar du har dyppa utstyret i mellomtida, forstår eg godt at dei ikkje godkjenner desinfeksjon ein annan plass.

Hengslene til lokket til Optimus 8/8r og 111 er for skjøre til at lar andre tukle med desse kassene. Eg kan godt anbefale desse for nybyrjarar, men mine er ikkje til låns. Kva som derimot både er superenkle å bruke, og som eg vågar å låne bort, er Svea 123r for bensin og Optimus 00 for parafin. Dersom denne vennen helst vil ha noko som minner han om Trangia, kan han få låne Sigg turist til Sveaen. Han skal også få låne brenselflaske med Trangia-helletut, så han får fyllt tanken utan søl.

Det er jo ikkje Nova-brennar i Hiker+, sjølv om brennaren liknar veldig. Nova har brenselrøyret vannrett inn mot spindelen. Hiker+ har det loddrett ned på spindelen. Du bør i så fall ha eit bend på Nova-slangen, ellers stikk han rett opp kanten av flammene, så slangen kjem ikkje til å vare lenge. I forhold til kjelen, kan det også bli problematisk.

Eg har hatt mange sekker, og er ikkje veldig einig i at ein får betre utnytting av volumet med slike topplokk enn gode gamle sekker med fastsydd topplokk. Problemet med den nevnte sekken, er at dette gjer at topplokket dekker så dårleg at det bare er ein vits. Trollhetta har også slik feste av topplokket, men der dekker det i alle fall åpningen til sekken.

Eg har både Trollhetta og Aether plus (men ikkje akkurat den storleiken det vert spurt etter). Osprey-sekken er klart best på ryggen min, men det er også det einaste gode eg kan seie om han. Det eg ikkje likar med Osprey-sekken, er alt anna av dill og ubruklege løysingar. Til dømes er ikkje topplokket sydd fast til sekken i nakken, men festa med to stroppar (ideen er visst at lokket kan takast av og brukast som dagstursekk). Mellom desse stroppane, er det åpent rett ned i sekken, så snølåsen stikk ut. Sjølv med regntrekk over sekken, er det åpning mellom topplokket og ryggen. Og det er masse glidelåsar på dei mest ubruklege plassane. Dette er både svake punkt og unødvendig vekt. Og det som ser ut som sidelommer, har åpning i botn! Det er altså hol tvers gjennom. Dei som har konstruert sekken kan i alle fall aldri ha vore på tur. Drømmesekken min må vera ein Bergans-sekk frå 80-talet, men med dagens bæresystem frå Osprey,

Ja, det er noko i forklaringa di, slik eg les det, som stemmer veldig dårleg med virklegheita. Eg drar ringen attende, og då stenger ventilen utan søl. Ringen sprett ikkje fram att, og det er heller ikkje mogleg å skuve denne fram att. Eg forstår faktis ikkje korleis denne kan feilbrukast. Men slik du forklarer det, brukar eg han likevel feil, og skulle hatt masse søl, som eg aldri har hatt. Koplingane på kompressoren min fungerer på akkurat same måte. Ringen står fast i bakre stilling, og ventilen er stengt, heilt til eg koplar til att.

Dette var veldig merkleg. Eg har alltid dratt ringen mot flaska, det har alltid stengt ventilen og eg har aldri opplevd søl. Eg måtte finne fram brennaren no for å prøve teorien din. Men ringen på koplinga mi går kun ein veg, og det er mot pumpa. Brennaren min er av dei aller tidlegaste, med umagnetisk rensenål.

Eg greier ikkje å sjå kva som er ulikt andre tunneltelt, anna enn alternativ inngang i enden av forteltet, der ein i så fall må krabbe over alt sot som ligg oppbevara i forteltet. Akkurat det er noko eg aldri har savna. Eg greier meg veldig godt med tradisjonell sideinngang. Eg vil også ha innerteltinngangen heilt borttil ytterteltinngangen, noko som dette teltet feilar kraftig på (basert på mitt inntrykk etter å ha studert bilete). Dette er både for å kunne nå inn i innerteltet utanfrå, og for å kunne åpne ytterteltglidelåsen for lufting, utan å krype alt for langt ut av soveposen. Skal eg ha meg nytt tunneltelt, er det fortsatt Hilleberg Kaitum som står øverst på ynskjelista.

Eg har Gravity. Sjølve brennaren er grei, men dei 4 beina er noko eg aldri har vorte glad i. Greitt nok på heilt flatt underlag, men ellers, altså til turbruk, er det bare klønete å få underlaget til å passe til alle 4 beina samtidig. Det er ein god grunn til at dei aller fleste turbrennarane har 3 bein.

Primus mimer https://primusequipment.com/sv-se/products/mimer-stove-duo

Akkurat desse 2 identitentane er, i mitt syn, så stygge at eg ikkje vurderer dei sjølv om dei er på tilbod. Same gjeld Barents sine blå og Hilleberg sine raude. Helsport likar nok, utfrå eit marknadføringsperspektiv, at det kjem tydeleg fram at det er Helsport-telt på bilete frå ekspedisjonar. Det er heilt greitt om ein ikkje ser kva merke det er på teltet mitt på lang avstand. Dersom eg tar bilete av teltleiren min, er det leiren eg vil formidle, ikkje kva teltmerke eg har. Mine telt skal ha farge som ikkje stikke seg ut og skrike 'HER BUR EG!!!' Dersom eg er redd for ikkje å finne att teltet mitt, har eg andre måtar å sikre meg på. Mange meiner at raude telt gjer seg på bilete, eg er ikkje einig i det, eg synest det er eit stygt. Eg likar grøne telt, og derfor synest eg det er finast på bilete også. Ytterklede og sekk er litt same, eg vel farger som ikkje stikk seg ut. Jakt-grøn og grå er fine farger. Ravnø sin bjørk-farge er nydeleg. Jakke, bukse og sekk bør, etter mitt syn, ha 3 ulike fargetoner. Sumarklede bør vera lyse for å ikkje vera så varme, og for at dette, i større grad, vert oversett av blodtørstige insekt. Det kan argumenterast for at vinterklede bør vera mørke for å absorbere meir solvarme, men dette er mindre viktig, ettersom mellomlaga uansett er isolerande. Om soveposen er grøn, gul eller blå, betyr absolutt ingenting, her er det bare form og funksjon som er viktig. Kokeapparatet skal sjølvsagt ha messingfarge. Småting som lett vert borte i lyngen, kan gjerne ha, og bør i mange tilfeller, ha farger som stikk seg ut. Teltpluggposen min (eg brukar same pose uavhengig av kva telt eg har med meg) er Hilleberg-raud, sjølv om orginalposane som fulgte med enkelte av telta har vore svart eller telt-grøn. Pakkposar skal ha ulike farger, for at det skal vera enkelt å vite kva som er oppi kvar av dei. Så ei favorittfarge? Nei, absolutt ikkje.

Til ein 'middels krevende til en krevende tur', må ein vera i middels god til god form. Ein av dei gamle fjellvettreglane sa at ein ikkje skulle dra på langtur utan trening. Og dersom ein har relevent trening, altså andre fjellturar med tilsvarande sekk, altså med telt og alt anna utstyr, får ein eit forhold til kva ein er god for og kva som er for krevande.

Sjølvsagt greier naturen seg lengt betre utan menneske, enn kva mennesket greier seg utan naturen. Villreinen vore eit viktig byttedyr for nordmenn i tusenvis av år. Personleg vil eg synest det er uendeleg trist, dersom den tradisjonen tar slutt, bare fordi me ikkje greier å forvalte viltresursen på ein bæredyktig måte. (for 5 år sidan skjedde netopp det i mitt fjellområde…) Når det gjeld dyrevelferd, er i alle fall ikkje profesjonelle jegrar i regi av SNO, nokon god løysing, i alle fall ikkje utfrå kva eg har sett frå den etaten.

Å la hjortebestandane, villrein inkludert, regulere seg sjølv utan jakt, ville føre til voldsomme svingingar i bestand, mykje sjukdom, sveltihjel og mykje lidingar. Forvaltinga, i alle fall for villrein, er retta mot å unngå akkurat dette. Spesifikt for Hardangervidda (som er nevnt i tråd-tittelen) vert villreinen forvalta med tanke på å halde skrantesjuka i sjakk. Dersom "størst mogleg slaktevekt i balanse med størst mogleg uttak av dyr" hadde vore målet, hadde bestanden vore langt større enn kva som er tilfellet akkurat no.

Dersom du antyder at eg er så dum at eg pustar inni posen, kan eg avkrefte dette. Mi erfaring er at også fora duk gjev fuktig sovepose og elendig komfort sjølv som dyne over føttene. Dette er altså ikkje noko eg kan anbefale. Men eg er fullt klar over at andre kan ha behaglege netter i jervenduk, også som einaste sovepose. Eg vil i alle fall anbefale å utføre prøvesoving før ein planlegg tur med jervenpose som del av soveposen.

Det er tydlegvis stor forskjell på kor mykje fukt ein avgjev i soveposen. For enkelte fungerer det å ligge i ein tett jervenduk, for andre fungerer det ikkje. For meg er det oppskrifta på ei garantert våt og ubehagleg natt. Den einaste jervenduken som kunne fungert for meg, er 'exclusive', ettersom det gjev ein moglegheit til å ta av den tette duken og bare bruke foret. Men prisen er alt for høg til at det er aktuelt for min del...

Vinterstid foretrekk eg termokopp for at eg vil ha passe drikketemperatur både på fyrste og siste slurken, og for at koppen ikkje skal smelte seg nedover i snøen. Dersom eg brukar termokopp sumarstid, er det for å kunne ha drikkeklar kopp i sekken. Då er tett skrulokk eit absolutt krav. Lifeventure er favoritten min til dette.

Å ligge vêrfast i Soulo, ville eg sjå mørkt på. Teltet er supertrangt, og det er ingen plass til å tørke klede inni det når eg sjølv er til stades. Eg var så dum at eg hengte opp ei tørkesnor i Souloen for nokre år sidan, den var så irriterande når eg prøvde å sitje oppreist inne i teltet, at ho vart fjerna att fyrste kvelden. Eg kjenner ikkje til forholda i Børgefjell, men på Hardangervidda vel eg alltid eit romslegare telt. Det finnst massevis telt som er både romslegare, lettare og som tåler forholda der. For min del er Soulo teltet for turar der eg forventar mykje vind, eller eg veit at det er problematisk å finne teltplassar, altså fyrst og fremst turar høgt til fjells. Eit lite telt har den store fordelen at det ikkje treng store teltplassen. Er det plass til meg liggande, er det plass til Soulo over meg. Til denne bruken, veit eg ikkje om noko telt som passar meg betre. På vinterturar er det aldri problem å finne god plass til teltet, så då er Soulo heilt uaktuell for min del.

Svakheita er nok holet i aluminumsplate, der snora går gjennom. Der kan det bli slitasje på snora etter kvart, og snora vil ryke før eller seinare. Dette er ikkjeeksisterande problem med plastplater. Sjølv teltar eg ikkje i laussnø, kun på fast snaufjellsnø, så eg greier meg veldig godt med vanlege snøpluggar i tre.

Så lenge situasjonen er at det er cwd på Hardangervidda, og ikkje i Nordfjella (i sone 2 er det aldri påvist, og i sone 1 er det sanert), er rv7 ei viktig barriere som i så fall måtte erstattast med gjerde.

Eg har ikkje hund. Men eg har Soulo, og mi erfaring er at det eit supertrangt telt. Eg er riktignok 190cm, så dersom hunden brukar mindre plass enn 20cm, går det nok. Så er det sjølvsagt bittelitt plass i forteltet, dersom du ikkje har med deg sekk.

Nei, Halnefjorden og Langesjøen har ikkje samanliknbare forhold. Halnefjorden er regulert, og har følgeleg sine skumle parti, som vist på iskart.no. Langesjøen er uregulert og har sikker is til det nærmar seg våren. Utosen i Langesjøen er vanlegvis åpen, og ein av mine faste plassar for å finne friskt vatn.

Kva som er optimalt, er veldig individuelt. I ein tråd for nokre år sidan, vart det påstått at ein raskt sparar inn vekta av eit isbor i mindre drivstofforbruk. Det kan nok stemme for større grupper som nødvendigvis treng meir vatn. Sjølv fann eg ut at eg aldri har hatt med meg så mykje drivstoff som vekta av eit isbor, og at eg må vera på tur i fleire veker før det er vits å tenke tanken. Smaken av friskt vatn i motsetning til smelta snø, kan likevel gjera det interessant sjølv om det ikkje er vekteffektivt.