Da er turen gjennomført og det har vært fantastiske forhold stort sett heile vegen!
Starta Onsdag 28. Mars frå Hjerkinn. Hardt skareføre frå Hagesæter og innover fjellet til nedkøyringa til Grimsdalen. Stikkinga var lagt nord for Tverrådalen i år også men på deler av den løypa så var det ikkje att snø. Nedkøyringa til Grimsdalen var prega av gjennområtten snø gjennom bjørkeskogen så der må nok skiene av og bæres nedover nå.
Ifølge vertsskapet på Grimsdalshytta så var det ei alternativ rute over Kattuglehøe og Gråhøe som skulle være bedre.
Dag to til Dørålen: Ingen snø i bunnen av Grimsdalen så det vart skibæring eit lite stykke bort til bjørkeskogen på andre sida av Grimse. Siden oppover mot Gravhøe der stikkinga går mot Øst fortsatte eg oppover mot toppen der det såg ut til å være meire snø. Fulgte stikkinga østover fire/femhundre meter lenger oppe og kom innpå att ved nedkøyringa til Haverdalen. Også her var nedkøyringa prega av svært råtten snø og mange store barflekker. Over Haverdalsåe og opp gjennom Dørålglupen var plankekøyring. Rundt Østre Stygghøa såg det ut til å være mye bæring.
Dag tre: Litt meire ruskevær, grått og vind men turen fortsatte til Bjørnhollia over Høgronden.
Lange skibæringsetapper denne dagen. Først frå Atna og over Skranglehaugan til Vidjedalsbekken. Siden eit godt stykke opp langs Neverbukollen. Dette kan lett unngås ved å gå ein stor halvsirkel oppom Vidalsflye. Frå foten av Høgronden, over toppen og ned på Sørsida til litt over høgda på Garvagh hytta var det klatring i ur. Det var ikkje nokon spesielt vanskeleg etappe men du bør være vant med vinterbestigninger for å ta denne toppen. Siden valgte eg ei litt meire vestleg rute ned frå Høgronden enn sommerturløypa (kom ned vest for Søre Oksle). Med dette så slapp eg å bære skiene eit godt stykke ned frå Søre Oksle og ned i Langglupdalen. Ned resten av Langglupdalen var det ishardt skareføre og eg tok knapt eit stavtak før eg stod nede på veien til Bjørnhollia. Dei som fulgte stikkinga rundt Bergedalen og ned Langglupdalen hadde hatt bra løype stort sett heile vegen.
Dag fire: Gjennom Vulufjell, over Hornflågan, ned Hornflågådalen, over Gomyrin, oppatt Steinbudalen og ned Glitterdalen til Rondablikk. Masse snø, hardt skareføre, fantastisk gli og bra feste. Dog, på slutten av dagen så hadde sola bearbeida snøen nok til at eg begynte å få gjennomslag.
Summa sumarum: Ein fantastisk tur, køyr på, dere kjem ikkje til å angre. Men dere må nok belage dere på å bære skiene ein del meire enn eg måtte. Hadde det ikkje vært for at eg må sitte inne å behandle mitt indianeransikt skulle eg slått følge.
Solkrem er for pyser...