Gal Krokfot

Post 1, 3 og 18.

Lukke til med det valet. Reklamerte sjølv på eit Åsnespar tidlegare i vår med same feil, men utan riper og velbrukt "looken". Fekk bytta å valde da Fischer sjølv om Åsnes lova dyrt å heilagt at dei hadde betre stålkantar no. Det hjelp lite med god kundeservice når ein står langt inne i fjellet med knekt ski. Sikkerheita ved godt utstyr er for viktig til at eg tør satse på Åsnes lengre. Dei har hatt mange år med kvalitetsproblem og at det har teke så lang tid å rydde opp i det (om det faktisk er rydda opp i?) gjer at eg ikkje stolar på Åsnes sine produkt lengre. Det er tross alt ikkje prat om rakettforsking, berre å montere ei stållegering med meir egna kvalitet. Synd, for eg likte tanken på å gli rundt på eit norsk merke (dog produsert i utlandet) med Ingstadnamnet på.

Det er spekulert i om Storeggaraset https://no.wikipedia.org/wiki/Storeggaraset var det som til slutt vaska vekk desse busettingane frå jordas overflate. Enkelte meiner også det kan være eit av opphava til myta om Atlantis.

Sidan du skriv "klassikarar mange av dei du nemnar" og dreg fram Barth og Mølmen er det så å forstå at Fossums bok ikkje er like anerkjent? Har forøvrig Jordhøys Rondane - Fjellfolk og villrein i bokhylla også, men gløymde den i farta.

Truleg same bilete berre frå litt mindre avstand (Krokuttjønn Lordalen). Frå venstre: Dønttinden markant åleine. Så dei to Karlskråtindtoppane. Deretter ryggen bort mot Store Venjetind (den høgaste - 1852 meter) og utatt frå den Kvanndalstindan.

Edvard K. Barth skreiv ei avhandling om fangstanlegg i Rondane "Fangsanlegg for rein, gammel virksomhet og tradisjon i Rondane" Mykje informasjon i den. Jakt med reinsgraver vart forbudt i 1899 (elg i 1863) så gravane kan være brukt heilt fram til den tida. Mesteparten av dateringa til Barth ligg i åra 1300 til 1500, men dateringa er basert på C14 teknologi og ein er da avhengig av treverk og liknande i grava. Ein kan difor anta at dateringane visar siste tids bruk. Kor lenge den har vært brukt tidlegare vert berre spekulasjonar. Nord i Rondane er det funnet ei celt (lita øks) som er datert 3700 gamal. Trådstartars foto visar ei grav, bogastelle er små halvmåneforma murer som bogeskyttar/spydkastar kan ligge i dekning bak. Øystein Mølmen har publisert ein del om temaet og Anitra Fossums "Vikingtids jakt og fangst på rein i Nord- Gudbrandsdalen" er interessant lesing.

Tør ikkje være bastant, men det vil overraske meg litt om Romsdalshornet på 1550 meter stikk opp på så lang avstand. I tillegg til toppar i siktelinja har også jordkrumminga ein del effekt på denne avstand. Karlskråtind, Kleneggen og Bruåbottmillo skal nok kanskje inn i dette reknestykket saman med Venjetind. Edit: Kanskje også Kvanndalstindan?

Avhengig av takhøgde og tauglengde til rådigheit kan du feste tauge på bakken frå eine sida (hengarfeste, ambolt, svigermor eller liknande), over mønen og ned til bakken på andre sida. Ha nok slakk til at du kan leggje inn knute på vedlagt foto ved mønen. Sikre deg med prusik på veg opp og ned på taket. Slynge og carabinkrok inn på knuten ved mønen under arbeid. Om du kjem til å bruke litt tid på taket vil ei lita arbeidsplattform være til nytte. Forskjellen på om du står godt på eit tak eller ikkje går ved 30/31 grader (tørt tak sjølvsagt). Fortsatt på eiga ansvar...

Klatretaug og klatresele er i utgangspunktet ikkje godkjent sikring for takarbeid (brukar det sjølv likevel). Legg eit par slynger rundt pipa og link deg inn på dei. Det burde halde, men sidan rådet mitt ikkje er reglementært vert det på eiga ansvar.

Joda, innser det eg også (og skriv det forsåvidt også - for å sjå kva eg eigentleg klagar over les post #1 og #3). Poenget mitt med å kommentere dette var at når bitar faller av eit produkt før ein har fått teke det i bruk styrkar det ikkje kvalitetsfølelsen noko vidare... Men rett skal være rett, Å'en falt tidleg av dei gamle Combatskia også og dei held i nesten to år etterpå.

Intensjonen med tråden var å få svar på om eg var "vanskeleg kunde" som forlangar nye ski/utbetring for tredje gong ved utløpet av reklamasjonstida. Svar fått og dimed kan debatten rulle vidare på merke/kvalitetstema. Som fleir allereie har gjetta er merke Åsnes. Dei to fyrste para var Åsnes Combat og siste var Åsnes Ingstad. Hadde allereie ved førre reklamasjon mista trua på Åsnes så om reklamasjonen no vert godkjent vil eg be om å få bytte merke. Fyrste opplevinga med Ingstad var at Å'en på kortfellefeste spratt av da eg slapp skia ned på bakken frå ein halvmeters høgde. Dette hadde sjølvsagt ingen praktisk betydning, men verka svært lite tillitsvekkande. Har søkt noko rundt på verdsveven og finn mykje dårleg reklame for Åsnes. Spørsmålet eg no stillar er om antall problem er "innafor" med tanke på antall ski dei har solgt eller om kvaliteten rett og slett er for dårleg? Eiga erfaring går i retning dårleg kvalitet, men nasjonalfølelsen min vil gjerne høyre at eit norsk skimerke (dog produsert i utlandet) borge for kvalitet. Så verdsvev, kan dykk opplyse meg?

Fyrste paret knakk på flat mark midt under foten. Andre paret knakk rett under hælen i svak oppoverbakke. Tredje paret vart stålkanten på veg ut oppdaga under omlegging av feller. Sjølve knekktidspunktet trur eg er uvesentleg da det berre er dråpen som får begeret til å flyte over. Brukar skia mine på toppturar (som dei er meint for) og difor sjeldan eller aldri i løyper. Køyrestilen er relativt pysete og forsiktig. Skavlar og dumper med påfølgjande fall kan likevel opptre, men mine gamle, lengre, smalare og mjukare fjellski til ein rimelegare pris tola over ti år med same behandling og er fortsatt heile... Forøvrig visar eit kjapt søk på verdsveven at eg ikkje er den einaste som har hatt problem med dette merke.

Årsskifte 2011/2012 kjøpte eg meg nye fjellski. Skia eg kjøpte var dyre og reklamert med å være av dei beste fjellskia for topptur og ekspedisjon på marknaden. Mai 2013 knakk eine skia tvert av langt inne på Strynefjellet midt i vårløysinga. Reklamerte og fekk nye ski. April 1015 var eg på tur opp på Strengen (Surnadal) og dei nye skia knakk. Reklamerte på nytt og fekk nye ski, men denne gongen bytta eg modell og gjekk ned på lengde på grunn av misstru til merke. I går oppdaga eg at stålkanten var knekt på dei også. Spørsmålet er om det er urealistisk å forvente at dei skal ta det på reklamasjon enda ein gong? Det er tross alt fire og eit halvt år sidan eg kjøpte skia så dei har helde meg med ski tilnærma ut reklamasjonstida. Om dei aksepterer reklamasjonen vil eg også tru løysinga er å lime stålkanten. Ei løysing eg er skeptisk til da eg anser problemet for å være kvaliteten generelt på skia og liming truleg berre dekker over problemet midlertidig. Angåande bruken så brukar eg vel truleg skia mine litt meir enn gjennomsnitt, men meiner bruken min ikkje er spesielt hard. Spesielt ikkje med tanke på at det er/var toppmodellane til dette merke og dei marknadsdsførar seg mot både min bruk og meir ekstrem bruk. Har bevist ikkje nemnt kva merke det er prat om da eg ønskjer diskusjonen skal gå på kva ein kan/bør forvente av reklamasjon og ikkje kvaliteten på gjeldane merke (sjølv om deg også er ein interessant og aktuell diskusjon). Så bør eg gå til butikken å klage og om ja, dersom klaga vert akseptert skal eg være fornøgd med liming eller forlange nye ski?

Interessant. Mogleg eg har heilt feil sjølvoppfatning, men eg vil tru svært få av dei som kjennar meg vil bruke karakteristikkane "høg hatt og tynn hud". Tips fire: dropp personangrep/karakteristikkar til fordel for tidlegare nemnte saklege argument for å sette folk sjakk matt.

To tips: For det fyrste, om du skal avslutte ein diskusjon fungerer saklege argument som sett meiningsmotstandar sjakk matt betre enn eit "case closed". For det andre, når du fyrst har sagt "case closed", ikkje følg opp med eit spørsmål. Kva spørsmålet ditt angår. Eg synast ikkje Geihar var off topic og i den grad eg var/er det er du med å dreg det ut. Forumtråder som held seg strengt til topic er svært sjeldan vare både her på fjellforum og andre fora. Digresjonane kan også være like interessante som tema i seg sjølv. Så svaret på spørsmålet ditt denne gongen er ja, det må du tole. Bonustips: Ikkje ta alt så personleg.

Forsåvidt ikkje, men du stillar spørsmål på verdsveven og da bør du også tole svara. Du syntes GeiHar's svar var ufint, eg er uenig. Forum som dette brukast like mykje til å informere andre som ts, så når du som ts argumenterer for eit tema må du rekne med nokon vil argumentere mot. Lik det eller mislik det, men du vil få store problem på verdsveven (og i livet elles) om du ikkje kan taklar det. Hilsen værturisten. (Haha! VÆRTURIST! Fjellet er for alle, og det er det som er så bra. Du kan få bli med du og, og så kan jeg minne deg på at du kan dø på turen, i tilfelle tanken ikke streifet deg da du pakket pulken!) Om du les mitt innlegg ein gong til vil du sjå eg presiserer min manglande kunnskap til å "dømme" deg. Om du derimot følar tittelen passar står du fritt til å titulere deg akkurat som du følar. Så vidt eg kan sjå står det heller ikkje noko i mitt innlegg om kven fjellet er for og ikkje. Derimot har eg ein kommentar om erfaringsnivået til ein del fjellfolk. Noko Røde Kors, politi og fjellredningstenesta også poengterer i diverse avisoppslag med jamne mellomrom. Og surprise surprise... Også dei åtvarar om at folk kan døy ved å referere til tidlegare dødsulykker. Forøvrig går ikkje eg med pulk.

Er det ikkje litt vel hårsårt å reagere på åtvaringar om at fjella potensielt kan ta liv? Kjennar ikkje ts turkompetansenivå, men på generell basis sitt eg med eit inntrykk av at mange fjellfolk no til dags er værturistar med lite erfaring med dårleg vær og den dagen metrologane bommar alvorleg kan det nok fort ligge strødd med "lettpakkarar" rundt omkring i etterkant. Er det da feil å påpeike at nemnte fjellområde kan være spesielt vind/værhardt og konsekvensane kan være døden i ekstreme tilfeller? Merk at dei tre studentane var erfarne. Nokre Karolinere hadde også ei noko uheldig utflukt i nærleiken i sin tid...

Elva i Memurudalen heitar også Muru. Eg dreg litt på e'en i uttala, men so er eg midtdøl og ikkje norddøl. Opphavet til namnet er vel so interessant. Lars Ekre brukar fem sider på å drøfte det i "Stadnamn frå Midt-Jotunheimen". Alternativa er blant anna; Midt på vatnet/midtre dalen, midt på morgon(?), hest (merr), marr (sjø) og mara (som i skubbe eller grave). Sjølv kan eg føye til muru (mare) som i mareritt (vanskeleg elv) og murre (onomatopoetikon). Held ein knapp på enten hest eller mareritt (som forsåvidt også har hest som utgangspunkt).

Og korleis enda prosjektet?

Ein kan like eller mislike utviklinga, men å forsøke å forby seg bort frå den er nok ei relativt håplaus affære. Som Per Fredrik har eg verken GPS, SPOT, PLB (kva er det?) Inreach og ser heller ikkje noko behov for det. Har dog ein mobil som ofte manglar dekning. Det får greie seg for meg, andre får skjønne på for seg sjølve. Å forby alternativa derimot er ein blindveg. PS: Er det nokon som har ein link til hendinga?

Vel, da har du Dovrefjell med mange enkle teltplasser og enda fleir toppar. Nemnte Gråhø brukar å ha ein stor vinterbrøyta parkeringsplass ved Skårålia der ein kan campe. Vegen inn Øldalen er brøyta nesten til Skjedalen om du vil forsøke Saukampen. Mukampen kan vitjast frå Murudalssida. Vegen er brøyta forbi Bjørnstad og Stulen med ein grei parkeringsplass å campe på ved oppkøyringa til Musætrin. Dreg du opp Bulia ved baksia sør for Otta kan du køyre inn til Busætrin og campe der før du vitjar Søre Svartkampen. I fjorvinter var det brøyta inn til Horgesætrin, reknar med det er brøyta i år også. Frå Horgesætrin er Jetta lett tilgjengeleg.

Kvifor ikkje leggje leirplassen på ein topp? Mange fine, kjappe toppar å velje blant oppover dalen. Svangkampen, Mukampen, Saukampen, Gråhøa (Nord Fron), Torgeirkampen, Søre Svartkampen, Storkuva, kolla og plenty andre.

Spørsmålet da er kva er poenget med å verne områder om vernet berre kan fjernast med eit pennestrøk? Energibransja tenkjar vel heller at det er best å bygge ut mest mogleg mens dei enda får lov og så kan dei modernisere dei gamle seinare.

Kva med Korsika? Både bading og turmoglegheiter. Å tvinge/lure/mase med nokon som ikkje er turinteressert på ein vekestur til Pasvik vil nok neppe auke turmotivasjonen til seinare...

For vurdering av brattheit: http://skredkart.ngi.no/ Merk at sjølv om skredkartet visar brattare sider på vestsida kan vær og vindforhold gjere den mindre bratte sida meir skredfarleg. Om dei hadde blanda aust og vest på Eidsbugardsida ville nok ikkje Mjølkedalen vært nemnt.