Tessatroll

Alternativet er toposesystem. Fleksibelt, og middels "lommebokvennleg." Altså ein god tresesongs dunpose innerst, som går nedpå minussida, og ein lett sommarsyntet utanpå. For meg held det til 20 minus, med per dato WP viking 600. Tidlegare ME Titan 650. Helsport Lom utanpå. Det vert 2,3 kg, så ikkje spesielt lett, men mindre volum med begge to enn ein stor syntet, og lettare å pakke i to kolli. Andre fordelar; synteten avtek for fukt utanfrå, og flyttar kondenspunkt innanfrå. Ytterposen er tynn og tørkar lett. Kan nyttast heile året som fleksibelt system , har i seg bra temperaturspenn på turar med vekslande ver og temperatur. Dyrt å kjøpe to posar, men du har kanskje ein grei sommarpose i syntet frå før? Eg personleg er glad i toposessystem, men må vere ein pose som er nedpå minussida, saman med ein heilt ok sommarpose.

Eg har vore litt plaga med kramper i legg, spesielt ved tung pulk eller sekk i motbakker. Dei vert også fort ømme og stive. 3 mnd før eg drog på lengre tur i fjor haust starta eg å ta mellom anna magnesium, og hadde det med på tur også. Eg hadde ingen dagar med kramper, hverken på tur eller under harde treningsturar i forkant, og leggane var overraskande fine. Eg innbiller meg at magnesiumen hjelp. I tillegg verkar magnesium stabiliserende på blodsukkeret, og kan til dels vere betennelsesdempande. Så her i huset har magnesium blitt fast innslag saman med trana

Eg må presisere at mine opplevingar og klagene eg har haurt frå andre utelukka går på expedition s. Skal presisere det i innlegg over, for evt andre som les ved seinare høve.

Eg har hatt 3 Silva expedition som har ramla frå kvarandre mellom hendene på meg, forholdsvis nye. Fekk nytt kvar gong, men enda til slutt om med SUUNTO som eg opplever som robust og pålitelig. Den gong Silvaet ramla frå kvarandre for 3 gong "gramma eg mi nød" på Facebook, og det kom ein del like brukarerfaringar frå venner og bekjente. Butikk eg snakka med hadde fleire klager på denne modellen. Toppen var nådd for meg når eg satt i Femundsmarka med ei venninne som skulle orientere åleine for første gong, eg hadde sjuk sambo og vi skulle då snu og ho halde fram. Lett usikker hørte eg frå naboteltet; "eh, eg er usikker på om eg bør ferdast åleine". Det synte seg at hennar Silva expedition var heilt ute å kjøre på retning. Sjekka seff dei vanlege tinga, mtp om noko kunne påverke, men nei. SUUNTOet mitt viste rett, så ho tok med det. Silvaet viste feil også etter turen og vel heime. Erklærte meg då for ferdig med Silva (i alle fall på speilkompass) 🙈 Må legge til at desse episodene gjekk føre seg over eit par år, så usikker på om det handlar om et eller fleire partifeil, eller generellt dårleg produkt.

Kva som er god og dårleg moral kan vel variere med kven ein spør. At folk forklarar grunnlaget for at dei har gjort slik og sånn valg er ikkje det samme som å komme med unnskyldningar, slik eg ser det. Det er forøvrig ikkje forklaringsplikt for personlege val her inne. Tenkjer dette er greide føresetnader å ta med seg inn i ein kvar diskusjon/tråd.

Skjønar godt. Her søkjer du hjelp og så gjer me deg berre ytterligere forvirra 🙈 Kan det hjelpe om eg sender min Jan Mayen til deg, så kan du prøve den i både sekk og til ei overnatting?

Då skal du jo ha alle føresetnader for å finne ut av det 😄👍🏻 Og samd i det med Laurdag heile veka. Eg har laga meg ymse sukkerfrie variantar som likevel er høgenergi, til dømes daddelbarar, for samme grunn. Kan ikkje lange innpå med "ekspedisjonsmat" så snart eg skal på tur. Men då er er kanskje desse elektrolyttpakkane frå apoteket noko å prøve ut?

Veskebalanse er viktig for sirkulasjon. Sirkulasjon er viktig for yteevne og restitusjon. At ein skal greie å stappe i seg alt ein treng på krevjande turar (over litt tid) via mat utan å tenke "energitettleik" og innhold, og kanskje noko tilskot...vel. Då får ein "gløyme" framdrift (pga tid) . Og då går jo behovet proposjonalt ned. Greia er at å ete nok og rett nok mat på tur med krevjande dagar, er vanskeleg både med omsyn til tid og type mat. Kaloriar SKAL ein ha. Uvel og kvalm kan skuldast salter/mineralar. Men det kan også skuldast at du tømmer (delvis kanskje) glukoagera dine, noko som vil gi samme kjensle. Å ikkje ete "snacks" langsmed på tur for fleire dagar som er krevjande, er ikkje å tilrå. Nøtter til dømes gir verdifulle tilskot av feittsyrer og proteinar. Eg driv ikkje og propper meg med alskens rart og Kaloriar på tur bak på "heia" men ute over fleire dagar med forflytning kvar dag er det greit å lytte til kroppen. Vert du uvel er det kroppen din som prøver kommunisere noko til deg Kjensla av å vere "bakfull" er også noko som seier noko om behov som ikkje vert stetta, ofte veske og gluko. Edit: alt er sjølvsagt relativt, og må sjåast i samanheng med type tur og fysisk utskeielse, men når ein har opplevingar som gjer at ein stussar i om ein "manglar" noko, eller vert uvel, har ein knaske kryssa grensa for kva som funkar på "vanleg kosthald"? For meg er det i alle fall forskjell på å sitte på kontoret og på å trekke pulk i mange timar.

Elektrolyttpakkar frå apoteket. Ikkje dyrt, smakar bra, og gir deg litt meir enn "vanleg" sportsdrikk. Eg hadde med meg slike for første gang i haust på langtur, for å ha på dei ekstra krevjande dagane, og synes det hjalp til å halde kroppen i balanse.

18 timers kortreist eventyr, "rett bak huset" saman med @LeneG. Skautur med bål, pelsane trakk nordisk med pulk for første gang. Flinke. Liten topptur etter camp var pakka. Nydelig.

Og til "dagleg" har eg ingenting faktisk 😄 PLB en ligg stort sett fint i en skuff, men skal eg avgårde åleine over fleire dagar, eller med ansvar, då tek eg han med. Me er ulike alle med korleis me likar det og godt er det 😄

Eg er ikkje så teknisk, men veit kva som vert kravd av sysselmannen (som for all del kan ha utdatert beslutningsgrunnlag) og kva eg har erfart. Eg har ein PLB (det er det eg kallar nødpeilesender, ingenting anna). Eg har nytta InReach, satelitt tlf og radio. Ingen av produkta er dårlige etter mitt begrep, men samtlege har i seg føremunar og ulemper. Kva ein foretrekk, eller kva slags kombinasjon ein evt vil gå for, avheng vel litt av kvar i verda ein skal bruke det, kva regelverk som gjeld og kva som er sannsynlege scenario, tenkjer eg. Som supplement til min PLB ville eg hatt satt tlf, men kva eg hadde velt om eg skulle på tur der eg vurderte det dit at eg burde ha berre ein duppeditt, og ikkje hadde PLB frå før, veit eg ikkje. Men eg har altså opplevd at InReach svikta, med delay på meldinger, noko som gjaldt fleire på det tidspunkt og ikkje berre oss. Må legge til: batteritida på InReachen er heilt vanvittig bra, også i sterk kulde.

Til forflytning langt nok Redigert: for ei knotete setning. Det skulle stå : til ein har flytta seg langt nok. Altså så langt som eg må for å få dekning. Det skulle seg. Omtrent som med mobilen

Ok. Har ein viking 600 sjøl. Skla pakke Jan M ved sida av eg og når eg kjem heim Søndag, og sjå 😄👌🏻

Superrelevant spm.

Vel....ein ting er kva som vert sagt , ein anna kva ein opplever. Eg har i alle fall opplevd å ikkje ha dekning med iridium

Stemmer, påkravd der og på Svalbard pga satelittskuggar. Men det har kanskje betra seg med åra? Framleis påkravd dog. Veit ikkje kva som er av satelittskuggar på fastlandsnorge, det har eg ikkje sett meg inn i. Kanskje er det heilt uproblemtatisk. Men sidan eg måtte ha ein godkjent ein til turar i områder med slike skuggar, vart det nødpeil, og det var uaktuelt med fleire enn ein. Men altså; Skulle eg absolutt hatt noko form tovegs kommunikasjon i TILLEGG tilnødpeil, til dømes til ein utsatt tur åleine, trur eg at eg personleg heller hatt satelitt tlf enn InReach. Må eg av ein eller annan grunn melde frå kan eg gjere det via den. I ein akuttsituasjon er InReach fanden så knotret, til dømes om du treng bistand eller rettleiing frå helsepersonell. Eg har knotra nok på den. Oppkopla mot telefon er den noko enklare å bruke, men då må du fanden ikkje vere kald på hendene og/eller gå tom for batteri på mobilen. Dette er smak og behag sjølvsagt. Men etter å ha lagt med sjuk person i "intet" er eg ikkje i tvil om kva eg ville ha velt om det stod mellom InReach og tlf. No ville tilfeldigheitene det slik at ingen av delene funka ei stund der ute i "intet", og redninga der ville vore ...*trommevirvel*.......: ein radio. Så. Når eg tenkjer meg om trur eg at eg går for radio Neida. Me fekk til slutt til InReachen (delay på meldingar og masse kødd, fleire som hadde i det tidsrommet)., og knotra avgårde med helsepersonell med den. På denne turen var der altså 3 ledd før knappen på PLBen var aktuell. Radio. Sat tlf. InReach. Dei siste to hadde båe svikt. (Skal seiast at på telefonen var det ladebanken og ladinga som svikta, ikkje sjølve telefonen). Usikker på abbonementsprisar på sat tlf, men trur ein også der kan få rimelige årsprisar mot stive bruksprisar. Skulle eg hatt ein slik ville eg kjøpt ein saman med nokon.

Akkurat ja, så pass stor... Kor stor vert han når du pakkar han? Har du målt?

Synes å hugse (utan å påberope meg full oversikt over marknaden) at ein avogtil kan finne dei varme modellane frå Mountain Hardwear til omkring den prisen? Eg har også den med 2 overlappende glidelås, den er topp! Og forstå meg rett: Jan Mayen er ein superpose. Men ut frå det eg greier sjå vil han i ein 70 l sekk dominere.

Han har jo sagt noko om at det skulle vere på lett tilgjengelege stader, der ein enkelt kan komme seg til startpunkt med bil. Sognefjellshytta var mellom anna filma under "invitasjonsfilmen". Han sa også at det ville bli moderate etappar, 10 - 15 km per dag, fordi stort meir enn 15 km per dag for dei fleste vil gi stress.

@MarengNokre gonger kan det vere noko å stå opp å grave av teltet med jamne mellomrom. Men, eg har også lest beretningar (heldigvis ikkje opplevd sjølv) om uvær så innmari at ein knapt har greid å halde unna for snøen. Gravinga har gått på skift heile uværet gjennom, og folk har vore heilt ferdige, og på grensa til "begravd". Eg vil tru at ein "dårleg" plassert camp er ein faktor i dette i tillegg til ver, men så er det jo ikkje alltid at ein får til velplasserte campar. Det kan vere at heile området du befinn deg i er eksponert under visse forhold. Det er heller ikkje alle delar av verda som har kart i liten målestokk, og kanskje befinn du deg i eit område med "stor målestokk" og lite småformasjonar. Heilt samd med deg i dette. Eit døme er nettopp etablering av leir/eksponeringa av teltet (her på generell basis, ikkje nødvendigvis mtp dei siste episodene). Om ikkje ein ser ein pøkk rundt seg, og har kart med stor målestokk, og kanskje forflytning er meir eller mindre umogleg pga snømengde? Ja då er det jo å spare på kreftene ved å etablere leir, der ein er, etter beste evne. Då kan ein få slike heftige døger som skissert over her, tenkjer eg, utan at ein nødvendigvis hadde kunne gjere så innmari mykje så innmari annsleis. Det hjelp heller ikkje på med ei verteneste som kan fortelje deg kva som kjem i morgo eller i overimorgo, dersom det tek nokre dagar å komme seg ut av det eventuelt unormalt eksponerte området du er i. MEN, om du har gjort ei scenario-tenkning før du sette i gong med turen/området, åleine eller saman med turkamerat. Då har ein kanskje lagt opp nokre strategiar som gjer at ein har auka føresetnader for at det skal gå bra? Utan at dette heller gir nokon garanti. Dei får ein jo sjeldan i fjellet. Men med scenariotenkning og gjennomgang av handling/strategi for å handtere, får ein både episoder som går heilt bra, og desse episodene der det har vore "på kanten" men gått bra. Det er noko som heiter at "det er mykje læring i det som har gått gale men enda godt" Fram til grunnar til noko anna ligg føre vel eg i alle fall å betrakte episodene i det siste som episoder som har gått bra, fordi førebuingar har sørga for evne til å handtere faktorar som ikkje let seg kontrollere, framfor å tenkje på dei som episoder som har gått dårleg fordi ein har fått hjelpebehov etterkvart. Enkelt og greit fordi eg prinsippielt prøvar leve eit liv med tiltru til mine medmenneskjer. I eige turliv omtalar eg det som marginar. Eg er nokså "nazi" på å tenke tryggleik der eg kan, for å ha noko å møte ikkje-kontrollerbare faktorar med.

Har ingen problem med å sjå på "randoms" framfor skjermen. Det er ikkje slik at eg avlyser familiemiddagen, eller droppar treningsrunden for å sitte benka, men tenkjer at det kan vere morro å titte innom. I alle fall snodig å dømme noko nord og ned før ein i det heile har fått heilt grep om konseptet. Ikkje mi greie, men ser likevel at det kan vere moro for enkelte, og til morrakaffen før jobb kan eg godt ha litt sakte "tur-tv" utan lyd. Eg blir glad av å sjå glade folk eg

Eg har ein som er redusert til meg, eg er 167 cm. Posen er supergod! Det er det ingen tvil om. Men i ein 70 liters sekk har du ikkje mykje rom igjen til andre ting, det er eg nokså trygg på. Eg plar seie at min tar like stor plass som eit halvt vealass. Ikkje utprega komprimerbar heller, utan ein MASSE jobb.

Samd. Veivalg og orientering er ein løpande prosess. Akkurat dette eg meinar i posten over. Er ein to bør ein ha det meste i båe sekkar. Er ein fleire, og kanskje endåtil køyrer i "skikompismønster", så kan ein tole å fordele på ein annan måte.

Dei er i alle fall ikkje go å få varma opp mot sola, før ein skal legge på feste....irriterar meg.