Tessatroll

Kjem sjølvsagt an på skredsituasjonen. Me har nett hatt ei påske her på Sunnmøre der snøen liknar meir på januarsnø enn stabil vårsnø. Med har framleis lag i snøen, og vindtransportert snø, pluss eit lag nedesnødd/nedefokka rim som er vanskeleg å lokalisere. Så alt kjem an på kva tid de skal rundt og om snøen har byrja stabilisete seg til då, slik at det i hovudsak er soloppvarming de har å bekymre dykk for. Varsom.no har mykje god info om dei generelle snøtilhøva her no, les dykk opp på det, studer kart, og vel rutfrå det når turen er nært foreståande. Tankane de har om ruter verkar grei, om tilhøva er stabile. Er dei ustabile, kan det hende de må legge omvegane om mindre alpint terreng.

Eg har eit Hilleberg Keron 4GT som familietelt. Herleg spacious. Me brukar det faktisk til fire born og to vaksne, då me vaksne glatt får plass i forteltet, evt ein voksen og fire barn i innertelt og ein voksen i fortelt. Mine born er eigentleg mest glade i å ligge ute under open himmel, men dette teltet er godkjent. Det er det einaste av telta våre dotter mi ikkje klagar på at vert "klamt". Eg likar også høvet til å bruke doble stenger, og 360 graders dør med myggnetting. Får heilt fnatt av "små luker" med myggnetting øverst på døra ala Helsport. Helsport sine telt med stormklaffar er heller kanskje ikkje så gunsig sommarstid mtp temperatur og inneklima? Ei vennine av meg har Svea 3 camp, og teltet verkar knallbra, men som heilårstelt veit eg ikkje, ei heller som stort nok telt til 4 + bikkje. Keron verkar større pga like store bogar. Brukar det sjølvsagt til turar utan familie også, blandt anna hadde eg det med som telt på ein skitur på Svalbard i fjor saman med ei vennine, og har brukt det over Josten attmed nokre andre venniner. Det gjekk knallfint, sjølv om eg tenkjer at bruk av eit slikt stort telt i alpin samanheng nok krev at ein er minimum 3, gjerne 4 for å forsvare vekta. Spør om du lurer på noko

Så innmari også det! Her på Sunnmøre, og i Romsdalen har det faderullan meg vore så mykje flaks i omløp i påska mtp skred, at ein kan bli mørkeredd av mindre. Mykje uvettig ferdsel, og mange hundretusen kroner brukt som følge av dette.

Om du vil ha ei god all-roundski til telemark er det greit å ha ei med medium mål, og litt rocker/løft i tupp, så du ikkje må jobbe så innmari med duppande tuppar i laussnøen, men som på same tid har spesifikasjonar som gjer at du sitt greit på kant i bakken og kan takle det meste av føre. Om du då spanderar på deg ein tusenlapp ekstra når du vel binding, kan du få ein god telemarksbinding med gåfunksjon, så slepp du øydelegge hoftene dine på topptur. Eit oppsett eg ville vurdert om eg var deg, er K2 wayback 88 med ein G3 targa ascent eller ein Voile switchback. Finn du switchbacken til same pris som G3en er switchbackeb å foretrekke, pga mindre problem med ising i låsemekanisme. Eg har G3 og greier løyse det heilt fint, men hadde eg skulle kjøpt nytt hadde eg sjølvsagt prøvd å unngå det. K2 skia får du i 82, 88 og 96 mm under fot. Eg personleg synes 96 mm vert litt mykje om eg skal kjøre alpinstil telemark i bakken, og på vanskeleg føre i fjellet. 82 er kanskje herleg ei stund i bakken, men er litt knapt på dei fine dagane i fjellet, og du får fort kontroll og kjensla av at "søren, det hadde gått heilt fint med litt breiare i bakken og". Så den mellomtingen er altså flott, synes eg Lukke til.

Kjem nett an på DINE føresetnader, kor van du er med å gå i ulendt terreng, og kor sterk du er i den muskulatur som skal stabilisere ledd, og kor godt trent dei pittesmå musklane i fotsolane dine er utvikla. Eg har storforbruk av sko, og kan difor ha eit lite utvalg utan dårleg samvit. Eg har vanlege gtx terrengsko i låg og halvhøg versjon, eg har eit låge par vridningsstive anmarsjsko, eit par kraftige skinnstøvlar og eit par tekniske alpine støvlar med stiv sole. Alle saman vetr mykje brukt, men i ulike samanhengar. Heim på Sunnmøre brukar eg dei låge skoa mest, anten dei er vridningsstive (lange toppturar, ur og sva) eller "terrengsko" (typisk kystfjell, lynghei, lågare fjell). Dei høge støvlane høyrer heime på klatre/rangleturar, breturar og vandreturar i ruftsete terreng med tyngre oppakning. Opptil 15-18 kg går greit utan høge støvlar, om terrenget er ok. Tyngre enn dette, eller ruftsete terreng, og eg vel skinnstøvlane. Ikkje så mykje pga anklane men meir pga solane. Gjekk ein gong frå Finse til Demmesvasshytta på ski i Juni, vidare frå Demmevasshytta og ned til Simadal til fots. Eg hadde det meste av breutstyr og felleutstyr, og var oppe på en 27-28 kg. Skinnstøvlane mine var gåen, og eg hadde ikkje råd å kjøpe nye akkurat då, så gjekk i nokre halvhøge gtx "marka"sko. Først marsja me ut til nedstigninga, for å relativt brutalt ta oss ned 1000 høgdemeter til Simadal. Kan seie det slik at eg sakna solane på skinnstøvlane då.

Kan berre på generell basis svare deg, då eg ikkje eig nokon av desse modellane, men har prøvd dei eller har venner eg har vore mykje på tur med som har dei. Eg prøvde Arcteryx sine dunjakker, full av forventningar. Eg har både skallkle og ryggsek frå A, og tenkte at dun kom til å vere i samme liga. For meg var det heilt feil. Passforma var dårleg (for meg), armane korte (utan at eg har utprega lange hender) skuldrane smale og heile jakka generelt for kort. Har også høyrt rykter om at dei lek i overlag mykje dun til å vere ei så dyr jakke frå eit anerkjent merke. Modellen du linkar til har også gjennomgåande saumar. Norrønajakka får frå venner skryt, den toler ein del juling til å vere lettvektsplagg. Den har også box-wall konstruksjon, noko som gjer den varmare. Normal passform slik eg forstår det. Bergansjakka har slik eg ser det, og har prøvd den, bra passform, er varm og god, slitesterk, men noko tyngre komprimerbar har eg forstått, enn Lyngen. Dunkvaliteten er bra, så kanskje er det det slitesterke ytterstoddet som gjer det? Denne jakka har også box-wall. Felles for alle tre jakkene for min del er at eg finn dei litt korte, men det kjem no nett an på kva ein skal bruke dei til Elles: Har du høve til å reise på ein outlet? Sist eg var på Outlet i Langevåg, fann eg Bergans Fonna (4500 kr) til 999,- ... Kjøpte også skibukse til dotter mi for 199,- (tidlegare 3199,-)

Har hatt ulike typar skalljakker, men dei eg er definitivt mest nøgd med er Arcteryx Alpha SV og Norrøna Svalbard gtx (Ouslandjakka). Ouslandjakka har ikkje same slitestyrken som Arcteryxjakka, men båe har holdt meg tørr, også på turar med mange og lange bruksdøger. Diverre er ikkje Ouslandjakka lenger å få tak i, med unntak av ei og anna som slyng på outlet.

Flott tur til Hellefjellet 1239 moh via Grøthornet i går. Sørvestsida som er smelta frå før fekk aldri nok sol til å bli bra i går, så nordaustsida vart nedfart.

Nokre veker og fleire turar har passert, ein spontantur i Rondane, ein skogstur med kidsa og ein topptur til Klovetinden.

Kommersiell men likevel flott: Rallarvegen. Enkel å komme til med tog. Om du er vestpå: øyhopping på nordøyane eller Værlandet og bulandet

Og nett i slikt terreng, vil eg i motsetnad til dei fleste, velje taudrag framfor fastdrag. Gir ein heilt anna fleksibilitet mtp manøvrering i slikt terreng.

Lukke til med opptrening!

Eg hiv draget over ei ski, ventar eg skikkeleg rufs snur eg han oppned og grev an delvis ned. Drar ikkje rundt på ekstra greier for og forankre pulken. Kan evt bruke spadeskaft når eg er ferdig med spada for kvelden, eller isøks om det er ein slik tur.

Flott tur på Blæja/Lissjenibba 1420 moh i dag.

Liten tur til Melshornet Måndag, litt bålbrenning attpå, ein snartur i turløypa i dag. Nydeleg flott om dagen!

Ein liten kartleggingstur med endomondoen til Krøvelsetra på truger. Tenkt til bruk i Barnas turlag og grupper me turistar. Flott tur til tross for at myra surklar og viser sitt åsyn både her og der.

Min bruk av Nallo 2 er til soloturar og til turar for to. Sjølv om me ikkje har GT synes eg det funkar utmerkt for to. Me er dog ikkje så veldig store av vekst. Skulle eg gått lange turar åleine (fleire veker, langtursprosjekt) ville eg nok kjøpt eit reint 1 mannstelt, pga vekt, men mine åleineturar begrensar seg til 3-4 overnattingar og då gjer den kiloen ikkje så mykje. På det viset utgjer Nallo 2 for meg eit godt fleirbrukstelt. Soloturar og tomannsturar samt eit telt som toler ein del vær, utan at det krev mykje plass og eller er kresent på barduneringsmoglegheiter: Det siste gjer at det også dug fint til padling. Det supplerar også mitt Keron 4 GT fint på dei turane der dei vaksne ikkje vil ligge i ytterteltet (seks stk i eit Keron 4 GT går faktisk, men vil nok ikkje alltid være optimalt).

Har sjølv ein Bruntonbrennar (meinar den heiter Brunton Flex) som er nokså lik cruxen, berre at den har fire armar. Får akkurat den og ein gassboks ned i ein liten Primus Litechkjele. Held i lange baner for meg på sommartur og avogtil vårskiturar

Og då ser du også at moglegheitene for og plukke med seg toppar er nokså nært endeslause...Eit lite knippe: Før Molladalen: Klovetinden. I Molladalen: passerar du toppane Svinetinden og Grønetinden nokså nært når du går over skaret, men har du tid kan du også gå eins ærend på klassikerar som Jønshornet/Ramoen, Randers topp eller Mohns topp (på dei siste ville eg vurdert og ta med ein sykkelhjelm eller klatrehjelm, spesielt om der er mykje folk pga steinsprangfare). Vidare på ferda er du godt i posisjon til og gå på Kolåstinden (kan være greit med litt enkelt breutstyr) Sætretindane og Sylvkallen. Pluss pluss. Skulle eg velt til dømes 3 av desse ville eg gått på Klovetinden, Randers og Sylvkallen, samt plukka med meg Grønetinden i det eg sveiva meg over skaret. Fine bileter å få tatt nedi Molladalen og bort på tindane. Legg ved litt fleire bileter frå ymse stader i området

Snekje på Koppefjellet

Utan GT. Eg har brukt Nallo utan GT i nokre år. No forsvann det ut av hus, og eg skal kjøpe nytt. Det blir også denne gong utan fortelt. Eg likar kontakta det gir meg med det som er utanfor. Kan ikkje fordra og være "innesperra" av eit fortelt, med mindre eg må. Utan fortelt tenar også greit til vinterturar der vekt er av betydning. Er ikkje vekt av betydning, vel eg nok heller Keronet som eg har til slikt bruk.

Om du melder deg inn i Dnt kan du nytte deg av Ålesund og Sunnmøre turistforening sine hytter i Tafjordfjella. Ein fin tur er start frå Brøste (Bjorli) , gå til Vakkerstøylen, ro vatnet og gå over fjellet til Pyttbua, gå på Puttegga og utatt. Ein anna fin tur er og rusle Habostaddalen inn til Patchellhytta, og gå toppturar der ei helg. Slogen er jo ein klassikar. ELles har eg høyrt frå kjentfolk at delar av Fjordruta på nordmøre er veldig fin, utan at eg kan gå god for den sjølv. Om du vil gå tur med telt er jo moglegheitene endeslause. Eg tilrår ei helgevandring frå Barstadvika, gjennom Molladalen med overnatting der, over skaret til LIsjr Standaldalen, vidare over til Kvanndalen og ned på Standaleidet, overnatte i telt i dalen eller gå ned til Standalhytta som Aast disponerar delar av. Neste dag går du Aklestaddalen (Nøvedalen på kartet trur eg) over Høgreset og ned til Sæbø. Pils på bryggekanten på Sagafjord hotell Legg ved eit par bileter frå nokre av desse stadane.

Og der var tok du for min del tråden over i noko som for meg er interesant, og som eg ofte har via nokre tankar, både her og ved surfing på sosiale medier: Nemleg det og definere seg sjølv ut frå fritidssyslar, standpunkt eller roller ein skal bekle. Velje Nick deretter osv. "mortilto" "spreking" osv. Innimellom får eg spm eller påstandar som: "Du er no ho fjellgeita". Jau det kan nok stemme at eg trivast i fjellet. Men etter at eg byrja tenkje ekstra på dette med identitet, spesielt knytt til sosiale medier, kjenner eg at protestanten i meg dukkar opp. Nei. Eg er ikkje ei geit. Eg er meg. Eg har eit sett av roller eg skal bekle. Eg har dugleikar, og personlegheitstrekk på godt og vondt, som utgjer meg. Eg likar meg ute, utan at mitt navn er Therese Friluftsliv Moe Øye. Eg er gla i å strikke, men handarbeidsdame er heller ikkje min identitet. Eg er mor, men kan faktisk sjå at det ikkje er min identitet heller (underleg for mange at eg ikkje berre er mor 365 dagar i året). Eg er arbeidstakar, utan at livet mitt fell i fisk om noko på jobb i ikkje fungerar optimalt. Eg er over gjennomsnittet glad i trening og innteresert i folkehelse, men er ingen fanatiker som ikkje et sjokolade og drikk vin. Tvert om . Likar og bære lett når eg kan, men lettpakkar er ikkje min identitet. Greier bære tung bør når eg må, men er ikkje "beksaumar-og-vadmels-fanatiker" av det. Eg likar nostalgiske kaffikoppar, men interiørberte er ikkje min identitet. Likar slitsomme turar, men ekstremtur-utøver eller "ekspedisjonsmenneske" er heller ikkje min identitet. Likar avslappa turar med lata dagar i skuggen ispedd klatring, på stein i Frankrike eller på klipper i Hellas, men min identitet er ikkje klatreboms (takk for det, eg hadde blitt ein dårleg ein med lilla prikkekoffert). Eg går utanom sti, og eg går på raudmerkt sti. Det gjer ikkje at min identitet er "menneske-som-ikkje-kan-orientere-som-ikkje-kan-kalle-seg-ekte-villmarking" (om nokon andre skal få definere det). Eg likar skogen. Fjellet. Sjøen. Hei, eg heiter Therese. Det er meg. TIl slutt: Om nokon skulle lure på relevansen i mitt innlegg, skal eg prøve klargjere det: At ein sjølv identifiserar seg ut frå ei ro9ller, dugleikar eller interesser, er heilt ok. Men det er ikkje ok og definere andre utfrå det. Noko eg synes avogtil skjer når debattane vert oppildna her inne. Zimwalker sitt innlegg som påpeikar kva tid du utøver "lettpakking" synes eg var ein fin innfallsvinkel for eksemplifisering av desse tankane eg ved fleire høver har leika med.

Eg var av den oppfatning tidlegare at den optimale dragløysing varierte utfrå terreng. Har difor hatt båe løysingane (tau og fjellpulken) på same Parisbrett, slik at eg kunne velje utfrå terreng. Det viser seg i praksis (har slitt ut nokre slike brett) at eg eigentleg ikkje brukar dei stive draga, då eg opplever dei som ei tvangstrøye. Eg går både snilt og veldig kupert terreng med pulk, og brukar berre taudrag. Snillare for hoftene, meir fleksibelt, og eigentleg ikkje noko vanskelegare å handtere når ein berre venjer seg til det. Edit: Skriv under på bremsetau. Genialt.

Og fleire andre eg kjenner.